Natte haren en een voetbalschoen

Shit. Denk ik vanochtend terwijl ik haastend mijn hakken probeer aan te trekken. Misschien herken je dat wel? Dat je zo’n favoriete outfit hebt. Een die je aantrekt om een verpletterende eerste indruk te maken. Zoals op je eerste date. De eerste ontmoeting met je schoonouders. Of zoals ik vandaag naar m’n eerste kennismaking met mijn nieuwe klant.

Nou ik heb hem hoor. Die outfit. Met pittige laarsjes om het af te maken. Maar vandaag dus even niet. Want auch…Wil nie passen nie.

Terwijl ik gister in het park een balletje meetrap, althans dat probeer ik, indruk makend op mijn date – meevoetballen? tuurlijk…;- is mijn enthousiasme groter dan mijn souplesse. En mijn teen is vanochtend dik en blauw. En in mijn laarsje doet ie…
Nou. Je snap het.

Paniek in de tent. Want ja. Ik zie de zomerklok sneller bewegen dan de zon. Als een achterlijke dompel ik me snel onder in allerhande nieuwe outfits. Die mijn Nike’s dan maar een soort van kunnen hebben. Met als resultaat een half joggingpakachtige look inclusief ongestylde haren -want ja geen tijd meer- waarmee ik even later bij mijn afspraak arriveer.

Mezelf inpratende dat het wel meevalt, wordt me verzocht even plaats te nemen. En dan word ik opgehaald. Helaas. Het valt niet mee. Ik voel me al gelijk een beetje rommelig als ik tegenover twee keurig uitziende MTers aan de grote tafel ga zitten.

En toch. Toch is het goed. Dit is wat het is. En wie ik gewoon ben. We hebben het over een trainingstraject wat gaat over verbinding en sales. Actuele trends op de vloer. Mijn visie op trainen. Ik vertel enthousiast over mijn ideëen. Over LEF. Over het aanwakkeren van ‘Fire’ bij de medewerkers. Over het samen staan en gaan voor de kernwaarden van het bedrijf. Over klantgerichtheid. Over kwaliteit. Over mensen…

Een klein uurtje later sta ik op. Ik kijk naar de punten van mijn schoenen. En voel dat ik mijn voetbalanekdote inclusief date-ervaring nog even wil delen. En dat doe ik.

Dan opeens twee grijnzende gezichten. En als verrassing nog een ander paar sneakers wat spontaan onder de tafel vandaan piept.

– Mensen zijn net mensen –
En ik ga door naar de volgende ronde:)