Geitenbreiers en bloemetjes in de berm
Haai lieve geitenbreier. Ja. Het is even geleden. Iets met een ananas. Toch?
Tis niet omdat ik het zat was. Jou niet meer lief vond. Het niet goed met me ging. Soms is het gewoon tijd weer even te focussen.
Want ja. Ik merkte dat ik in mijn aloude vertrouwde valkuil was gestapt. Niet eens gestapt. Gewoon gevallen. 10 hoog. Met spijlen op de bodem. Naja. Ietwat overdreven misschien. Maar wellicht herken jij dit wel?
Vol gas erop
Je drukt op start, pakt door, schakelt naar je hoogste versnelling. Vol gas erop. En daardoor vergeet je om je heen te kijken. Te kijken naar wat misschien nog wel belangrijker is. Je uitzicht. Alles om je heen wat eraan bijdraagt dat je lekker kan rijden.
De weg via de achteruitkijk spiegel achter je. De berm. Die kleine bloemetjes die daar naar je staan te zwaaien. Zo hun best doen om je een kleine glimlach te geven. Maar jij.. jij raast door.
Je lampje begint te knipperen. Je ziet hem wel. Maar negeert hem. Misschien wel expres.
Maar dat weet je dan pas achteraf. Als je opeens noodgedwongen moet stoppen. Omdat het echt echt echt tijd is even bij te tanken.
Lege tank
Ja. Soms is een lege tank het beste wat kan gebeuren. Omdat je dan weer voelt hoe belangrijk het is om genoeg liefde en aandacht in je brandstof te stoppen. Niet alleen alsmaar die navigatie volgen. Op weg. Op weg naar wat eigenlijk?
Meer en meer aanvragen kwamen in 2017 mijn kant op. En daarnaast super enthousiast met allerhande social media. Mijn navigatie sloeg een beetje op tilt. En als ik het dan zo of zo doe…? Dan moet het wel lukken. En toen. Toen opeens ging het mis. Niet alleen de brandstof was op. Maar ook de batterij van mn navi was oververhit.
Thank God.
Even vertragen
Het werd opeens weer Mascha tijd. Letterlijk de (wandel)schoentjes weer aan in plaats van razend achter het stuur. Even vertragen. De wereld aan je voeten. Zonder kaart. Navi. Of plan.
En weet je wat? Daar gedij ik toch echt wel super duper lekker op. Wat trainen. Wat coaching. En vooral in verbinding met alle lieve mensen om me heen.
En een beetje veel gewoon Zijn met wat Is.
En 2018 dan?
Mijn besluit voor 2018 is deze mooie mix lekker aan te houden. Dus nee. Structuur, een vast omlijnd plan… ja misschien een beetje. Maar verwacht geen uitgedoktershine’de marketing kalender van me. Of open trainingen die over 6+ maanden gepland staan.
Wat dan wel? Mensen blij maken. In popcorn workshops die zomaar lijken te ontstaan. Jou helpen met vertellen en verkopen vanuit LEF. Zodat jij verbindt met jouw passie, product en klant. Kom maar door 2018.